Προετοιμάζοντας την μετακίνηση μαθητών και εκπαιδευτικών του 3ου Δημοτικού Αγίου Νικολάου στο Ροβανιέμι της Φινλανδίας, το πιο μακρινό ταξίδι στο πλαίσιο του Erasmus+ με παιδιά, η διαδικτυακή αναζήτηση “Rovaniemi” με έφερε μπροστά στον τίτλο: «Οι Έλληνες γείτονες του Άη Βασίλη- Η ιστορία του Γιώργου που έφυγε οικογενειακώς από τα Τρίκαλα και ζει μόνιμα στο Ροβανιέμι».
‘Ελληνες στην άλλη άκρη του κόσμου, σκέφτηκα, ο Ελληνισμός προχωρά! Διαβάζοντας το άρθρο, «γνώρισα» τον Γιώργο Φραντζόγλου από το Ναύπλιο, με σπουδές Φυσικής Αγωγής, προπονητής κολύμβησης, παντρεμένος με τη Χρύσα, που είναι νηπιαγωγός και με δίδυμα μικρά παιδιά. Άφησε πίσω του τα Τρίκαλα και την Καρδίτσα, όπου έζησε από το 2009 έως το 2016 και μετακόμισε με την οικογένεια στο Ροβανιέμι «χωρίς να το έχουν επισκεφθεί ποτέ»!
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας έφεραν κοντά, το αίτημα φιλίας απαντήθηκε αμέσως από τον Έλληνα του Ροβανιέμι και η πρώτη επικοινωνία αποκάλυψε την ελληνική ζεστασιά και την προθυμία του να βοηθήσει την ομάδα μας σε ό,τι κι αν χρειαστεί.
Πώς πήρατε την απόφαση να μετακομίσετε στη
Φινλανδία;
Με την σύζυγο μου είχαμε πάντα στη σκέψη μας να φύγουμε και να ζήσουμε στο
εξωτερικό. Επειδή μας αρέσει πολύ ο χειμώνας, το χιόνι, οι δραστηριότητες στη
φύση ξέραμε πως θέλουμε να ζήσουμε κάπου στη βόρεια Ευρώπη. Το 2014 ένας φίλος
μας μετακόμισε στο Τουρκού, στη νότια Φινλανδία, και όταν τον επισκέφτηκα για
δύο βδομάδες μου άρεσε πάρα πολύ η χώρα- μόνο που η δική μου επιθυμία ήταν να
εγκατασταθώ στη βόρεια πλευρά. Δύο χρόνια αργότερα, το 2016, είχαν γεννηθεί τα
παιδιά μας και είπαμε με τη γυναίκα μου να το τολμήσουμε και να αναζητήσουμε
μια καλύτερη ζωή στο εξωτερικό. Λόγω των συνθηκών στην Ελλάδα αντιμετωπίζαμε
δυσκολίες στον επαγγελματικό τομέα οπότε ήταν η κατάλληλη στιγμή για να κάνουμε
το επόμενο βήμα. Ήταν πολύ συνειδητή η απόφαση μας να φύγουμε από την Ελλάδα.
Είπαμε θα το ψάξουμε και μπορώ να σου πω πως ήμασταν σχεδόν σίγουροι πως κάτι
θα βρεθεί. Έτσι, ό,τι οικονομίες είχαμε, δανειστήκαμε και από φίλους, τις επενδύσαμε
προκειμένου να κάνουμε αυτό το ταξίδι στη Φινλανδία.
Εγκατασταθήκατε κατευθείαν στο Ροβανιέμι;
Όχι. Αρχικά για δύο μήνες μας φιλοξενούσε στο σπίτι του, στο Τουρκού, ο
φίλος μας. Εκείνος είχε έρθει Ελλάδα για διακοπές και εμείς μέναμε προσωρινά
στο σπίτι του. Ξεκίνησα να στέλνω βιογραφικά στη Λαπωνία γιατί όπως σου είπα
μας ενδιέφερε να μείνουμε στο Βορρά. Το πρώτο καιρό έστελνα βιογραφικά σε
κολυμβητικούς συλλόγους, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να προσληφθώ γιατί δεν γνώριζα
τη γλώσσα. Έτσι, αρχικά, βρήκα δουλειά σε μια εταιρεία αναψυχής και ήρθαμε να
ζήσουμε στο Ροβανιέμι. Δεν είχαμε ξαναέρθει ούτε στο παρελθόν. Ήρθαμε
κατευθείαν για να μείνουμε. Από την πρώτη στιγμή που ήρθαμε αισθανθήκαμε πως
εδώ είναι το σπίτι μας – τόσο εύκολα εγκλιματιστήκαμε.
Ήταν εύκολο να βρεις δουλειά;
Όταν ξεκίνησα να στέλνω βιογραφικό σε εταιρείας αναψυχής που είχα πολλά
χρόνια προϋπηρεσία μέσα σε τρεις ημέρες βρήκα δουλειά, έκανα συμβόλαιο. Δεν
μπορώ να πω πως δυσκολεύτηκα σ΄ αυτό το κομμάτι, ήταν πολύ εύκολο. Δυσκολεύτηκα
να βρω από την αρχή εργασία στο κομμάτι της προπονητικής γιατί εννοείται πως
πρέπει να μιλάς τη γλώσσα για να είσαι σε επαφή με τα παιδιά. Το πρώτο καιρό η
μόνιμη μου εργασία ήταν πάνω στον τουρισμό μιας και μιλούσα αγγλικά- εκεί δεν
χρειάζονταν τα φινλανδικά. Όμως, για εμάς ήταν η πρώτη ευκαιρία που μας δόθηκε
ώστε να έρθουμε να ζήσουμε στο Ροβανιέμι...
Πώς είναι να ζεις όλο το χρόνο στο χωριό του Αη
Βασίλη;
Το χωριό του Άγιου Βασίλη είναι ένα κομμάτι του Ροβανιέμι, ίσως το πιο
τουριστικό, όπως λέμε εμείς είναι η «Disneyland του Ροβανιέμι». Για την
οικογένεια μου είναι μια πανέμορφη περιοχή. Ζούμε σε ένα μέρος με όμορφη
καθημερινότητα από την οποία δεν επιθυμούμε να ξεφύγουμε. Πολλές φορές οι
άνθρωποι θέλουμε να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα μας, να πάμε διακοπές, να
φύγουμε από αυτό που ζούμε. Εμείς είμαστε τυχεροί γιατί η καθημερινότητα μας
εδώ, με τα στραβά, τις δυσκολίες, μας αρέσει, την απολαμβάνουμε και τελικά η
ομορφιά γύρω μας και η ποιότητα ζωής καλύπτει τα δύσκολα. Αυτό που ζω εδώ δεν
θέλω να το αλλάξω, οπότε ευχαριστιέμαι την κάθε ημέρα. Δεν περιμένω μια
ιδιαίτερη στιγμή να γίνει κάτι, απλά απολαμβάνω την κάθε στιγμή που είναι
μοναδική.
Οι σκανδιναβικές χώρες έχουν μια εξαιρετική
ποιότητα ζωής. Πλέον η ζωή και η καθημερινότητα σας είναι πιο λειτουργική σε
σχέση με το παρελθόν;
Δεν θα μπω καν σε σύγκριση. Υπάρχει μια ποιότητα ζωής όσο αφορά τις
υποδομές. Η καθημερινότητα σου, ακόμα και στις πιο δύσκολες καιρικές συνθήκες,
γίνεται εύκολη. Γιατί πολύ απλά είναι έτσι δομημένες αυτές οι πόλεις. Υπάρχει
χώρος να περπατήσεις στα πεζοδρόμια, τα συγκροτήματα με τα σπίτια έχουν αυλή, η
κάθε γειτονιά περιβάλλεται από δάσος, το καλοκαίρι έχουμε πολύ πράσινο. Μέσα
στη πόλη το κάθε οικοδομικό τετράγωνο απέχει τουλάχιστον 40 με 50 μέτρα. Σκέψου
πως στις αρχές μου είχα οδηγήσει πάνω σε πεζοδρόμιο γιατί δεν πίστευα πως έχουν
τόσο μεγάλα πεζοδρόμια. Ακόμα και οι υποδομές στα σχολεία λειτουργούν άψογα:
δεν παλεύεις για να έχει θέρμανση το παιδί σου, δεν φοβάσαι μήπως πέσει κανένας
σοβάς ή πλημμυρίσει η αίθουσα. Όλα αυτά είναι λυμένα.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σας οικογενειακές
δραστηριότητες στο Ροβανιέμι;
Απολαμβάνουμε κυρίως δραστηριότητες στη φύση. Ο χώρος του αθλητισμού δεν
είναι μόνο το επάγγελμα μου, αλλά ολόκληρη η φιλοσοφία της ζωής μου. Τώρα τον
χειμώνα κάνουμε σκι, τα παιδιά έλκηθρο και πατινάζ. Το καλοκαίρι προτιμάμε την
πεζοπορία- έχει φανταστικά μονοπάτια τα οποία ξεκινούν μέσα από τη πόλη δεν
χρειάζεται καν να πάρεις αυτοκίνητο για να πας στην αφετηρία. Επίσης, μας
αρέσει να διανυκτερεύουμε σε σκηνή και γενικά προτιμάμε τις δραστηριότητες στη
φύση. Στο σπίτι κάνουμε διάφορες δραστηριότητες, αλλά το σημαντικότερο για την
οικογένεια μου είναι να ζούμε αυτές τις απλές, καθημερινές στιγμές….
Οι Φινλανδοί σας βλέπουν ως ξένους;
Δεν έχουμε αισθανθεί κάτι τέτοιο. Ούτε στην αρχή που ήρθαμε και δεν
γνωρίζαμε τη γλώσσα. Η αντιμετώπιση τους είναι φιλική. Εμείς μπορεί κάποια
στιγμή να νιώθουμε κάπως «ξένοι», γιατί τα φινλανδικά δεν είναι η μητρική μας
γλώσσα και όταν είμαστε μαζί τους και λένε κάποιο αστείο που πρέπει να ξέρεις
λίγο το χιούμορ τους μένεις λίγο απ΄ έξω. Ενδεχομένως κάποιοι εργοδότες να
προτιμούν μόνο Φινλανδούς και ο κύριος λόγος είναι πως γνωρίζουν άψογα τη
γλώσσα. Όμως, όταν προκηρύχτηκε θέση στο κολυμβητήριο που εργάζομαι και
αντίστοιχα όταν έκανε αίτηση η γυναίκα μου στο νηπιαγωγείο δεν κοιτάξανε αν
είμαστε Έλληνες ή Φινλανδοί γιατί λειτουργούν καθαρά με αξιοκρατικά κριτήρια….»
Τα παιδιά του Γιώργου και της Χρύσας είναι σήμερα
10 χρονών και η οικογένειά του φιλόξενη, και κατασταλαγμένη όσον αφορά την αρχική
τους απόφαση να εγκατασταθούν μόνιμα στο παγωμένο Ροβανιέμι και να ζουν σχεδόν
6 μήνες με χιόνια και θερμοκρασία κατάψυξης: «Αναμφισβήτητα ήταν σωστή η
απόφαση. Ήταν λάθος που δεν φύγαμε νωρίτερα»!
Ελένη Ανδρουλάκη
Δ/ντρια - co. ERASMUS+
